De eerste 100 dagen van Michiel

Na 100 dagen trek ik minstens de conclusie dat ik niet meer hetzelfde ben als daarvoor. Recent is er veel veranderd. Net als het bureau maak ik een ware transitie door.

Dat begon al bij het kantoorpand. Samen met mij waren de meeste collega’s nog aan het uitvogelen hoe de printer werkt zonder kabel, en hoe het bevalt om – achter een enorme glazen wand – te lunchen langs een snelweg (geloof me, ik raad het 100% aan).

Voor mij als junior ontstond er ook een uniek leertraject dat nog niet eerder was ingebracht. In plaats van te beginnen met projecten voor een opdrachtgever werd ik aangesteld om de eerste vijf maanden te werken aan een trendanalyse voor de strategische besluitvorming van KokxDeVoogd.

Ik merkte al snel dat ik in het diepe werd gegooid. Ik kreeg enorm veel ruimte en kon met mijn onderzoek uitwijken naar alle mogelijke hoeken, maar er was al meteen een duidelijke en motiverende drang om met tastbare input te komen.

Dankzij deze ruimte en doorzettingsdrang voelde ik me enorm in mijn kracht gezet. Met de sollicitatie sprak ik de wens uit me te willen ontwikkelen tot adviseur door me inhoudelijk te verdiepen in een domein/vakgebied. Met de insteek van dit traject kwam dit zeer sterk tot zijn recht.

Ten slotte merk je dat alle collega’s zeer open en benaderbaar zijn. Iedereen is een ander typetje, dit maakt de interactie erg interessant en vruchtbaar en dat geeft energie. Voor mij in ieder geval zeker, want ik heb erg veel zin in wat er voor mij met KokxDeVoogd nog allemaal in het verschiet ligt!